Ouderen vertellen hun verhaal op ‘Wij & Corona’

Hoe verandert de coronacrisis het leven van Nederlandse ouderen? Maken zij zich zorgen? En hoe brengen zij de dag door? Op Wij & Corona geven Leyden Academy on Vitality and Ageing en stichting GetOud een podium aan ouderen om hun verhaal te vertellen. Een mooi initiatief dat ouderen een stem geeft in een tijd waarin er vooral veel over hen wordt gesproken.

Het coronavirus beïnvloedt al onze levens. Ouderen zijn een extra kwetsbare groep. Er wordt nu dan ook veel over hen gesproken, maar hun eigen stem horen we maar weinig. Op het platform Wij & Corona vertellen zij hun verhaal. Medewerkers van Leyden Academy en GetOud interviewen ouderen door heel het land, maar je kan ook zelf een verhaal insturen! Geef je opa, oudtante of buurman een belletje, leg hun verhaal vast en stuur het hier in. Ook familieleden, vrienden en mantelzorgers worden opgeroepen om hun verhaal te vertellen. Dit kan als tekst, maar ook als video, foto of tekening. Dagelijks worden er nieuwe verhalen gedeeld. Neem eens een kijkje in het leven van deze mensen op de website. En lees hieronder het verhaal van Mary (82) uit Den Haag die wij als voorproefje met jullie mochten delen:

__________________________________________________

De natuur is aan het bloeien en de wijk ook

 

Kwade genius

In een paar weken tijd heeft dit virus ons leven totaal veranderd! In één klap worden we ondergedompeld in onzekerheid. We zijn bang want we kunnen deze kwade genius niet doorgronden. En het idee dat we zomaar opeens besmet kunnen worden of een ander besmetten, geeft je het gevoel dat je schichtig om je heen moet kijken.

Zorgelijk

Natuurlijk, de overheid heeft meteen maatregelen getroffen; eerst schoorvoetend, maar naarmate het virus om zich heen greep steeds drastischer, maar dat maakt velen nog zorgelijker. Heb ik mijn handen wel gewassen, nadat mijn buurmeisje mij een tijdschrift bracht? Zou het druk zijn in de duinen of zal ik toch maar een rondje lopen? Zou ik nog naar de supermarkt kunnen? Maar als we zien hoe er in de ziekenhuizen gevochten wordt om mensenlevens te redden, dan weten we dat we zo dankbaar moeten zijn met al dat personeel dat met volledige inzet overuren draait.

Vriendelijke groeten

Wandelen is zelfs socialer geworden. Iedereen probeert opeens een ander te helpen en als ik in de duinen iemand tegenkom, groeten we elkaar vriendelijk en lopen we met een blik van verstandhouding op gepaste afstand voorbij. Je voelt je op zo’n moment toch verbonden met elkaar.

De natuur gaat zijn gang

Er zijn opeens veel kinderen op straat aan het spelen en als we in de vroege avond nog even door onze buurt lopen, is er haast geen verkeer en hoor je de merels zingen. De natuur gaat gewoon zijn gang en leert ons dat we daarnaar moeten luisteren. De natuur is aan het bloeien en de wijk ook. Ik vind het prachtig.

Hoopvol blijven

We worden opeens geconfronteerd met een werkelijkheid die ons klip en klaar laat zien dat we het nooit alleen kunnen. Laten we proberen minder materialistisch en egoïstisch te zijn. Laten we ons realiseren hoe dramatisch het leven nu is voor al die mensen die in de ziekenhuizen liggen en hun geliefden niet naast zich hebben. De wereld staat voor een enorm probleem en het einde is nog niet in zicht. Als oma wil ik toch benadrukken dat we hoopvol moeten blijven en oog moeten houden voor de mooie dingen in het leven, hoe klein ook! Een appje van een kleinkind doet wonderen!

_________________________________________________

Ga naar Wij & Corona om de andere verhalen te lezen!