De Grootjes: Marijke Broekhuijsen

Vanuit de gedachte: “praat niet óver maar mét ouderen” stelden wij klankbordgroep ‘De Grootjes’ op (naam overigens door henzelf aangedragen). Zij helpen ons bij het selecteren van pioniers en denken mee over de inrichting van het pioniersprogramma, het verspreiden van de beweging en het communiceren van onze boodschap. Kortom: ze zijn ons kritisch geweten! We stellen de leden één voor één aan jullie voor. Vandaag de beurt aan Marijke Broekhuijsen. 

“Ik ben Marijke Broekhuijsen. Naast actrice ben ik vijftien jaar conservator geweest van het Amsterdams Historisch Museum (nu het Amsterdam Museum). In 1993 werkte ik daar aan een vijfjarig project, een tentoonstelling met de titel Tijd van Leven, een historisch perspectief op hoe mensen ouder worden beleven en beleefden door de eeuwen heen. Ik heb toendertijd veel mensen gesproken, geïnterviewd en bronnen onderzocht en ben me altijd voor dit onderwerp blijven interesseren. Ook toen al besefte ik natuurlijk dat ik ooit bij die groep zou gaan horen, maar ik bleef het ouder worden van een afstandje bekijken.

Wat mij opvalt is dat wanneer het over ‘ouderen’ gaat, het vaak over mijn oma of zelfs mijn grootmoeder gaat en helemaal niet over mij! Zelfs bij de pioniers van Leven Lang Leven, die zich bezighouden met fijner oud worden, hoor ik dit. Er zijn vaak aannames dat het in ‘mijn tijd’ allemaal preutser was of dat ik het moeilijk zou vinden om over mijn gevoelens te praten omdat dat vroeger nog niet gewoon was. Maar ik ben opgegroeid in de jaren ‘60, de tijd van feminisme, massale protesten voor de vrede, studentenrevoltes en de introductie van anticonceptie. Op sommige manieren waren we toen juist vrijer dan nu. Ons beeld van ouderen strookt dus vaak niet met de ervaring en opvattingen van ouderen zelf.”