Kraamkamer 2: van idee naar actie

Op vrijdag 11 september vond de tweede ‘Kraamkamer’ van het pioniersprogramma van Leven Lang Leven plaats. In Kraamkamer 1 filosofeerden we vooral over de verschillende ideeën van de pioniers om tot een duidelijke formulering ervan te komen. Deze keer was de insteek meer actiegericht. De zorgpioniers bedachten concrete stappen om de initiatieven verder te ontwikkelen. Froukje Sleeswijk Visser, een van de begeleiders, deelde interessante inzichten over samenwerken met belanghebbenden.

__________________________________________________________

Froukje werkt als designonderzoeker bij TU Delft en zelfstandig via ContextQueen. Ze specialiseert zich in context mapping, strategie-ontwikkeling, eindgebruikeronderzoek en cocreatie.

__________________________________________________________

Op het zonnige dek van Vessel 11 in Rotterdam benadrukte Froukje in haar verhaal hoe belangrijk het is om te weten wat de achterliggende waarden en de beoogde impact van je project zijn. Op basis daarvan besluiten belanghebbenden en eindgebruikers (zoals ouderen, mantelzorgers, verpleegkundigen, naasten) namelijk om met je samen te werken. Froukje: 

“Het heeft geen zin om van de buitenkant te trekken als het hart niet in het midden zit.”

Ze drukte de pioniers op het hart dat ouderen als eindgebruiker centraal moeten staan in het ontwerp van elk idee. 

“Je moet jezelf als ontwerper onzichtbaar maken en in de huid van de eindgebruiker stappen. Mensen zijn experts van hun eigen ervaringen en als je duidelijk maakt dat je van hen wilt leren, zullen ze blij zijn om je te helpen.”

 

Nieuwe energie door uitwisselen expertise en netwerken

De zorgpioniers vertelden over hun eigen stakeholdernetwerk en legden knelpunten en vragen aan elkaar voor. Sommige pioniers hadden moeite met contact leggen met stakeholders zoals verpleeghuizen. Hoe kom je hier op het juiste niveau, bij de juiste mensen, binnen met je project? De pioniers van Tintelzinnen wilden juist input over de vormgeving en verspreiding van hun pakket om te zorgen dat deelnemers in gesprek zullen gaan met elkaar. Weer anderen deden een oproep voor ideeën of hacks voor het maken van video’s. Door elkaars netwerken en expertise te delen, hielpen ze elkaar en ontstonden prachtige ideeën. Lottie van Starkenburg van Zo voel ik me thuis is bijvoorbeeld van plan om een e-book te maken waarmee ouderen in verpleeghuizen samen met hun familiegezin kunnen invullen hoe hun kamer ingericht moet worden om er een ‘thuis’ van te maken. Loes Hulsebosch van Samenkracht vertelde enthousiast: “Ik ben minder bezig geweest met het verkopen van het initiatief en het gewoon gaan doen!” 

Er kwam een stroom van tips naar boven, zoals:

• Combineer details en overzicht. 
• Focus op visueel werken. 
• Ga mensgericht aan de slag. 
• Sluit aan, doe kennis op en vind aansluiting met de eindgebruiker.
• Verlies het grotere doel niet uit het oog.
• Zorg dat belanghebbenden iets fysieks hebben om te bekijken.

Zowel de pioniers als Froukje kregen zichtbaar nieuwe energie voor het verder ontwikkelen van alle projecten. 

 

Ontwikkelcanvas: knelpunten en sterke punten

De pioniers maakten een ‘ontwikkelcanvas’ om alle knelpunten én sterke punten van hun idee in kaart te brengen. Bovendien kan zo’n canvas leiden tot een eerste concrete actie op weg naar je doel. De ontwikkelcanvassen en de discussie erover boden veel inzichten en stof tot nadenken. Sommige pioniers hadden voor zichzelf al heel helder bedacht wat precies de waarde is van hun project voor eindgebruikers en de samenleving en wat hun eigen motivatie is om hiermee aan de slag te gaan. Anderen moesten hier nog wat dieper over nadenken. Dit is belangrijk, ook om duidelijk te kunnen communiceren naar de buitenwereld naar wat voor partners je op zoek bent en om die potentiële partners te verleiden om zich in te zetten voor het project. Voor de beste samenwerking is het heel belangrijk om op één lijn te zitten wat betreft motivatie en waarden.

Een goede connectie met je partners is een ding, verbinding met je doelgroep is minstens zo belangrijk. Zo vroeg Ester van der Geest van Aanraaklab zich af: “Hoe kan ik op een goede manier in gesprek gaan over aanraking met naasten van ouderen, als dit erg ongemakkelijk of onwennig voor hen kan zijn?”. Een van de oplossingen die naar voren kwam: maak het laagdrempelig. Zoek iets dat voor iedereen bekend en normaal is, zoals een begroeting, en gebruik dat als startpunt voor een gesprek. Die begroeting kun je aangrijpen als aanknopingspunt voor wat ‘normaal’ is voor mensen als het gaat om aanraking. Door klein te beginnen, zijn mensen vervolgens ook eerder geneigd om grotere of gevoeligere vragen te beantwoorden.

__________________________________________________________

De Foot-in-the-door-techniek is een manier om meegaandheid te stimuleren zonder druk, doordat mensen meer geneigd zijn om een groter verzoek te beantwoorden wanneer ze daarvoor al een kleiner verzoek hebben beantwoord. Lees meer

__________________________________________________________

 

Het resultaat na een dag samenwerken? Doorbraken bij projecten, voornemens voor het vervolg en voor elke pionier een concrete vervolgstap voor de komende maand. In de volgende Kraamkamer reflecteren de pioniers op deze acties en worden de volgende acties al weer in de steigers gezet. 

Prototypes en verdienmodellen

In Kraamkamer 3 werken de pioniers aan prototypes van hun ideeën. Voordat het zover is hebben zij nog de mogelijkheid om een masterclass over businessstrategie en financiering van Martijn Arnoldus bij te wonen. Martijn is oprichter van Social Finance Matters, voormalig directeur van crowdfundingplatform Voor je Buurt én oud-Kennislander. Dit is een bijzondere kans om onder professionele begeleiding een businessplan te ontwikkelen voor een duurzaam initiatief.

 

Met dit vooruitzicht en een laatste rondje drankjes hebben we Kraamkamer 2 afgesloten. Hartelijk dank aan alle pioniers, Froukje en het gastvriendelijke en behulpzame personeel van Vessel 11 voor jullie inzet. Wij kijken uit naar Kraamkamer 3!